Instalacja i Pielęgnacja

Play Video

Potrzebne narzędzia i akcesoria.

Podczas pracy z deskami z KPD stosowane są te same techniki i narzędzia, jak przy pracy z twardym drewnem. Do piłowania stosowane są piły z ostrzem hartowanym lub z utwardzanymi zębami z węglika wolframu. W miarę możliwości, to są: elektryczna wiertarka lub śrubokręt, ręczna piła tarczowa, śrubokręty, młotek, poziomnica, centymetr budowlany.

Uwaga: Podczas wkręcania śrub wymagane są wiertła o mniejszej średnicy!

Dzięki materiału na bazie KPD można urzeczywistnić najbardziej śmiałe pomysły.

1. Baza dla tarasu.

Baza tarasu powinna leżeć na solidnym fundamencie. Bazą może służyć masa betonowa, jastrych cementowy, mieszanka tłuczowo-piaskowa, bełki nośne metalowe lub drewniane o odpowiednim przekroju, każda inna płaska twarda powierzchnia pokryta materiałem z włókien sztucznych, co uniemożliwia kiełkowanie chwastów. W razie konieczności, trzeba utworzyć podkład wytrzymujący obciążenia.

Przy urządzeniu podłogi z desek trzeba zastanowić się nad tworzeniem systemu odprowadzania wody deszczowej i wód gruntowych. Wskazanie jest zorganizować pochyłość podkładu o min. 1% (1 cm na każdy 1 m długości) dla odprowadzania wody w dogodnym kierunku. Należy unikać gromadzenia się wody stojącej pod podłogą.

2. Układanie szkieletu z belek podłogowych przeznaczonych do montażu podłogi.

Deski są układane i mocowane na belkach podłogowych, które są również wyprodukowane z KPD. Z zasady, deski tarasowe są układane prostopadle do belek podłogowych, o maksymalnej odległości pomiędzy centralnymi osiami sąsiednich belek podłogowych równej 30 cm. W miejscach o intensywnych przejściach odległość pomiędzy osiami zmniejsza się.

Odstęp kompensacyjny pomiędzy belkami podłogowymi przyległymi wzdłuż powinien wynosić co najmniej 20 mm.

W celu zapewnienia odprowadzania wody deszczowej i stajałej, belki podłogowe są układane równolegle do kierunku odprowadzania. W przeciwnym razie, konieczne jest zapewnienie systemu odprowadzania wody przez podniesienie belek podpory. Belki można układać pod dowolnym kątem w stosunku do deski tarasowej. Konieczne jest również, aby pozostawić szczelinę prostopadłą stoku wody. Odstęp pomiędzy podporami belek w przypadku układania na płytę betonową wynosi nie więcej niż 300 mm. Przy ukośnym układaniu lub przy dużych obciążeniach odeskowania tarasowego, należy zmniejszyć odstęp pomiędzy belkami.

W celu zapewnienia należytej wentylacji tarasu, belki podłogowe można układać na podpory.

Końce deski tarasowej koniecznie powinny leżeć na belkach podłogowych, więc należy uwzględnić jedną belkę oporową pod każdy koniec deski lub dwie belki w miejscach połączenia.

Możliwe oferowane opcje układania desek tarasowych i odpowiadających im belek, w zależności od wyboru sposobu urządzenia tarasu.

Belki podłogowe są mocowane do podłoża za pomocą dowolnych elementów mocujących, z uwzględnieniem wydłużenia liniowego materiału.

Należy dostrzegać następujących zasad podczas wykonania prac z ułożenia i mocowania belek podłogowych:

  • а) konieczność zapewnienia wystarczającego przepływu powietrza pod podłogą;
  • b) uniknięcie bezpośredniego kontaktu elementów szkieletu z gruntem lub trawą;
  • c) obowiązkowe uwzględnienie rozszerzenia na długość i szerokość wszystkich elementów konstrukcyjnych ze względu na zmiany temperatury i wilgotności powietrza w czasie eksploatacji.

3. Montaż deski tarasowej.

Przed układaniem desek trzeba przetrzymać je przez 24 godziny na otwartym powietrzu.

  • а) Układanie desek należy rozpocząć od ściany lub innych konstrukcji stałych.
  • b) Deski są mocowane do belek podłogowych za pomocą klips montażowych. Klipsa zapewnia podłużną szczelinę pomiędzy deskami, która może się zmieniać w zależności od temperatury otoczenia. Klipsy są umieszczane w rowki deski i dokręcane śrubami w gnieździe specjalnym w środku belki. W tym przypadku, śruby są zakręcane z minimalnym możliwym wysiłkiem na wkrętarce. Deski muszą być przymocowane do każdego punktu podparcia. Następnie układa się kolejna deska.
  • c) Wzdłuż deski są układane z odstępem pomiędzy końcami 5-10 mm. Kliny są używane do zapewnienia jednakowej odległości pomiędzy wszystkimi deskami. W miejscach złącza każda deska ma swoje własne mocowanie. Przy urządzeniu podłogi z KPD na dużych obszarach zaleca się układać deski „w rozbiegu”, kiedy każdy kolejny rząd desek jest przesunięty w stosunku do poprzedniego o połowę długości deski.
  • d) Początkowo po ułożeniu należy zostawić końce desek wystającymi poza brzeg tarasu. Po zamocowaniu całej deski tarasowej, należy wyrównać krawędzi za pomocą piły tarczowej.

4. Ostateczne wykończenie krawędzi podłogi.

Krawędzie podłogi można przykryć kolanem z KPD. W tym wypadku, ozdobne elementy wykończeniowe można mocować wyłącznie na ograniczniki stałe.

Po układaniu podłogi należy umyć powierzchnię wodą, żeby usunąć kurz powstały podczas montażu.

5. Rozpowszechnione błędy podczas instalacji.

  • niedotrzymanie szczelin wentylacyjnych i zaleceń dla odprowadzania wody deszczowej lub stajałej;
  • układanie belek podłogowych bez zachowania odstępów kompensacyjnych;
  • łączenie i układanie desek tarasowych bez zachowania odstępów kompensacyjnych;
  • układanie belek i desek szczelnie do ścian, parkanów oraz innych ogrodzeń;
  • brak otworów drenażowych, aby zapobiec tworzeniu wody stojącej wewnątrz;
  • nadmierny wysiłek podczas dokręcania śrub w klipsach.

Uwaga!!!

Deski kompozytowe nie nadają się do stosowania w następujących miejscach:

1. Wilgotne i zamknięte przestrzenie bez dostępu do światła słonecznego i wiatru; w przeciwnym razie może pojawić się pleśń. Nie używać tej produkcji, jeśli zatem będzie ona stale przebywać w wodzie.

2. Miejsca o częstej zmianie temperatury (zbyt wysoka i zbyt niska), na przykład, gorąca łaźnia lub sauna, zamrażarki i lodówki w magazynach. W przeciwnym razie przy gwałtownej i częstej zmianie temperatury może wystąpić odkształcenie. Nie można nagrzewać wyroby w jakikolwiek sposób powyżej temperatury 80С°.

Podczas eksploatacji deski tarasowej KPD na terenach otwartych dopuszczalne jest niewielkie naturalne blaknięcie pod działaniem promieni słonecznych. Zmiana koloru – to proces, który występuje w każdym rodzaju drewna.